Hallo allemaal. Een van de jonge moeders (Raluca) uit de arme Roma-gemeenschap waar we werken, is vorige week bevallen van haar vierde kindje. Maar er waren ernstige complicaties. De artsen hadden haar twee maanden geleden verteld dat er een reële kans was dat ze de bevalling niet zou overleven. Ze gingen eerst proberen haar te redden en dan kijken wat er voor de baby gedaan kon worden. We waren er voor haar met raad en daad en baden massaal voor Raluca en haar baby. Dan kregen we het goede nieuws dat woensdag de kleine Samuel Eremia geboren is. Intussen, bijna een week later stellen mama en baby het goed, maar zijn ze beiden nog in het ziekenhuis. Mama heeft een sonda, door de complicaties en Eremia ligt nog in de incubator. Papa zit op twee uur rijden van hen. Kan hen niet bezoeken, want heeft geen vervoer, laat staan geld om transport te betalen. Ook kan hij niet gaan werken, want ze hebben nog drie kindjes thuis waarvoor hij moet zorgen. We hebben al geholpen met wat voedsel, maar natuurlijk blijven maagjes knorren, facturen binnen komen… We willen dit gezin graag nog wat bijspringen, want hun zorgen zijn enorm. Het is een gezinnetje waar we nog niet veel konden voor doen en dit zelfs nog nooit aangehaald heeft. Integendeel! Hun dankbaarheid kan niet op. Raluca heeft nog een hele weg om te herstellen dus hopen we hen nog wat te kunnen helpen. Wilt u dit gezin graag helpen vermeld dan a.u.b. bij uw donatie: steun Raluca en Eremia. Van harte bedankt alvast en veel zegen. Blijf ook bidden voor dit gezin dat mama en baby verder goed herstellen.

                                                                              

We hadden al twee leuke, maar zeker onvergetelijke dagen. Samen met Belgian Mission Team brengen we bezoekjes aan de Roma in Geoagiu en in de namiddag hebben we extra helpende handen in het center. De mama’s mochten gisteren komen kleren kiezen en vandaag hadden we vele kindjes op bezoek op de buiten speelplaats van het center. Wat een gezellige drukte.

                                                                              

En while some were cleaning last week for the team to come. Others were planting seeds

                                                                              

Zoals altijd weer heel wat voorbereiding vorige week en deze week klaar om erin te vliegen! WelkomBelgian Mission Team. Let’s do this

                                                                              

10 years Romania today! Wauw! Wat vliegt de tijd! We zijn zo dankbaar voor ons leven hier!

                                                                             

Zo! De eerste week is afgelopen en alweer een nieuwe maand ging van start. We zijn steeds zo dankbaar voor alle hulp die we krijgen om onze kleine baby’tjes te helpen met melk. Maar momenteel hebben we vier baby’s die nood hebben aan melk. Eén van hen is de pasgeboren Emanuel. Mama Maria is een zeer jonge moeder, alleenstaand en heeft nog een tweede kindje Nicholas die nu bijna 3 jaar is. We volgen haar op en moedigen haar aan om te werken aan zichzelf. Na te denken over haar keuzes… Dit is een proces dat niet zomaar verandert natuurlijk. Vooral als er weinig keuzemogelijkheden zijn hé. Dus daar kunnen de kindjes weinig aan doen. Emanuel is een prematuurtje, dus de hulp voor deze baby is meer dan nodig, want jammer genoeg wordt ook de melk steeds duurder en duurder dus alle hulp is en blijft meer dan welkom. Afhankelijk van welke poeder ze gebruiken betalen we tss 80 tot 100 lei per pot. En voor 4 kindjes, elk twee per maand, zijn dat dus al wat potten. Gelukkig had ik mijn kleine helper mee deze week om te helpen dragen Ook hadden we voorbije weken onophoudelijke vraag voor hulp met medicijnen. Heel veel van de mensen en hun kinderen zijn ziek. Verschillende virussen en verkoudheden. Niet te doen. Zelfs mijn ventje was bijna twee weken ‘knock out’. Gelukkig er nu terug door! Daarnaast mochten we ook enkele gezinnen helpen met voeding dankzij de donaties die we hiervoor krijgen. Mensen proberen wel ergens iets te verdienen, maar in de winter is er sowieso altijd wat minder werk. Super van harte bedankt voor jullie bijdragen! Gisteren maakten Simona en ik (Jessica) alle werkschema’s en voorbereidingen voor het werk met de kinderen in het center. We zijn dus klaar voor de komende werkweek. Maar eerst weekend en wat tijd met onze kindjes! Prettig weekend aan allen

                                                                             

Hallo iedereen, gisteren stond Romolus aan de deur van het center met de vraag wanneer we hen aub zouden kunnen helpen. Momenteel hebben we dagen in Roemenië met een temperatuur rond het vriespunt. Sommige dagen iets meer, maar volgende week zouden we minus.... gaan. De levensomstandigheden van Romolus en zijn vrouwtje Ana zijn verschrikkelijk. Ze hebben niet eens een stenen huisje, maar een van planken, plastieken zeilen, tapijten en noem maar op. Het gezinnetje deed enorm hun best om dit al te bekomen. Al? Zou je denken, maar beiden hebben ze een zeer slechte gezondheid en is werk vinden geen vanzelfsprekendheid. Dat is het sowieso als Roma al niet. Laat staan dat je dan nog niet eens kunt functioneren zoals verwacht. In eerste plaats kwamen de zus en schoonzus ons om hulp vragen voor dit gezin. Romolus en Ana worden zeer gewaardeerd door de anderen. Ook in het Roma dorp zelf hebben mensen veel begrip wanneer we zeggen dat we eerst hen zouden willen helpen. Bij deze, zoals beloofd aan Romolus, deel ik de situatie van dit gezin met jullie mee. Wil iemand graag helpen, dan stuur je ons maar een berichtje. Het gezin is ook terug te vinden op de website onder de Pe lunca Family Files (PFF28 - Farcas Romolus en Ana).

                                                                             

Het center! De kindjes, bouwen en verbouwen, leerkrachten… Maar wie helpt achter de schermen? Onze lieve Cristina. Altijd even dienstbaar. We zijn dankbaar dat ze er is om mee te helpen. Twee maal per week komt ze poetsen in het center, ze hielp alles opruimen na de kerst drukte, ze sorteerde opnieuw kleren en beddengoed, vorige week zocht ze schoenen uit voor onze kids in het center en twee kids stapten blij naar huis met een doos vol beddengoed. Haar aanwezigheid is onmisbaar Dank je voor alle hulp lieve Cristina 

                                                                             

Het nieuwe jaar is gestart! Welkom 2025! En welkom aan allen op onze nieuwe pagina van ons center ‘Inima Lui’ (Zijn Hart). Met vreugde en een licentie starten we dus ons jaar. Jaja, dit dagcenter is een officieel, herkent center, dat open staat om zowel ouders als kinderen advies, ondersteuning en zorg te bieden. Een vaste groep kinderen komt dagelijks bij ons. We eten samen, leren Engels, leren uit de Bijbel, leren samen spelen, leren hoe we netjes afruimen, opruimen,… Alles in een sfeer waar liefde en oog voor ieder kind centraal staat! Wij zijn alvast dankbaar voor deze nieuwe start van het jaar. Gods creatie en bij deze mogen de kinderen uitblinken met hun creativiteit. Ook hun leergierigheid begint groeien. Van nooit puzzelen hebben we al enkele kids die nu hun eerste puzzels van 100 stuks maken. Trots op deze mooie, kleine mensjes. Één voor één een stukje van Zijn creatie. Eén voor één een klein deeltje van Zijn Hart waar wij mogen helpen zorg voor dragen  

                                                                             

Na een overvolle decembermaand sloeg dit weekend toch wel alles! Eerst even alles op een rijtje van voorbije anderhalve week. 1. Wel, zorgen dat het center Inima Lui proper bleef, daarover ontfermden Dinah en Cristina zich steeds en dagelijks verwelkomden we de kids in de namiddag;2. Vorige week vrijdag hadden we opnieuw een ontmoeting met onze sociale assistente die uitstekend werk levert. Samen met Simona werden kids geëvalueerd en bespraken we ook wat na de vakantie verder kan en moet gebeuren om de kinderen in het center verder te helpen; 3. We kregen een transport van Engeland en België binnen, met andere woorden schoendozen of cadeautjes tijd. Ongeveer 500 cadeautjes werden uitgegeven;4. De werfleider en de aannemer kwamen langs en de maatschappij die het hout behandelde op de bovenverdieping in het center. Jaja, brandveiligheid is belangrijk hé! 5. Ook kwamen ze de gasleiding aanleggen. 6. And last but not least: ook alle sponsorkaartjes werden afgewerkt. Dus geen vervelen mogelijk We kregen hierbij de hulp van ons TFT. Wij werkten met de kids aan de kaartjes en schreven alles uit, maar zij hielpen ons in België met drukken, enveloppes schrijven en insteken. Allemaal kleine werkjes zou men zo denken, maar komt toch wat bij kijken. En zo dus nadat we zaterdagavond laat thuis kwamen, want er was kerstfeest in de kerk, was het zondagmorgen opnieuw heel vroeg eruit. Jessica om 7u30 al richting de kerk voor de repetitie met het muziek team, en tegen die tijd had ik al de centrale brander gekuist en een berg hout binnengebracht. Daarna nog even vlug met de stofzuiger onder de kastjes in de badkamer van de bezoekers en snel m’n eigen kinderen wakker maken om dan ook kerkwaarts te vertrekken. Na een mooie kerstdienst opnieuw snel huiswaarts vertrekken. Thuisgekomen snel wat hout op het vuur en hop, naar Geoagiu. Daar wachtten onze lieve Roma kindjes ons vol ongeduld op, klaar om samen naar een kersttheater te gaan kijken in Sibiu. Wat waren ze blij en super enthousiast. En bovendien waren ze eigenlijk stuk voor stuk heel braaf. Ze zongen zo hard ze konden mee met de liedjes, die ze kenden van in het center, toen het theater voorbij was. Allen heel blij terug de auto in met hun onverwachts ontvangen cadeautje, en terug naar Geoagiu. Niet veel tijd te verliezen, snel terug huiswaarts om de brander weer op te vullen met brandhout, en dan snel naar Romos waar onze prachtige dochter Marie-Lou weer iedereens adem wegnam met haar o zo mooie zang. Maar hier stopte het nog niet! Optreden van Marie-Lou gedaan betekende vlug haar jas aan en terug naar Deva waar de kerk een tweedehands kerstmarkt georganiseerd had. Versleten tot op den draad reden we opnieuw naar huis. Kindjes in bed en Jessica en ik nog even vlug wat voorbereidingen aan de gastenkamer, want tussen 12u en 1u arriveerden Shari en Cornel bij ons met hun drie kindjes, versleten van een lange reis. Daarom dus dat we het belangrijk vonden om zeker het vuur brandende te houden. Want na zo’n lange rit met drie kinderen wil je vast niet in een ijskoude kamer terechtkomen.Nu de handrem op en hopelijk lukt het ons om eens eventjes lui te zijn 

                                                                             

Eerst en vooral willen we heel graag onze dank uiten aan diegenen die meehielpen om het gezinnetje van Bacrau Iosif en Aurica te helpen. We belden meteen Viorel op om de deur te komen opmeten. ‘Deur of deuren? En wat met de ramen? Niet te geloven dat die mensen hier zo moeten leven!’ Zei hij. Hij mocht dan ook alles opmeten en zo zal het gezin drie nieuwe deuren krijgen en vier nieuwe ramen. Als ze geplaatst zijn delen we jullie graag wat nieuwe foto’s mee. We kijken ook voor een kachel voor hen en voor de baby gaan we al enkele maanden kunnen helpen met melk! We konden ook hulp bieden aan een weduwe Iuliana, die enkele weken geleden enorm veel tegenslag had. Iemand reed haar huisje binnen. De voorgevel was helemaal kapot De gemeente hielp haar met het repareren van de gevel en wij konden, dankzij alle hulp ook voor haar een deur voorzien. Een derde gezin die tot nu ook nog niet echt veel hulp kreeg, krijgt ook een nieuwe binnendeur. De twee jongens gaan naar school en daar zijn we zeer trots op! Dit mag meer dan beloont worden. Enkel zo kunnen ook de jongens andere kansen krijgen. Voor nog een ander gezin komt er ook een kachel. Tijdens een bezoek hadden ze Tijs om hulp gevraagd. Ook hun zoontje doet het super op school. Volgende dag kwam ‘toevallig’ geld binnen voor een kachel! Wat een veranderingen voor deze gezinnen!!!Toch proberen we de invullingen van die noden zo veel mogelijk in samenspraak met de primaria (de gemeente) te doen. Want de nieuwe burgemeester doet z’n best om de gezinnen meer te helpen. We vinden dit een mooie en belangrijke samenwerking. Want zo zijn er sommige gezinnen die hun verantwoordelijkheid niet nemen tegenover hun kids. We hebben enkele kinderen in het center die amper naar school of het center komen. Dit door de nalatigheid van de ouders! Dan is het niet ok om hen hulp te geven als ze zelf de verantwoordelijkheid niet nemen tegenover hun kinderen. Want het is niet de kinderen hun keuze! Dus samen met de gemeente gaan we ervoor om de ouders aan te zetten tot het invullen van hun taken als ouders. Maar door relatie, liefde en samenwerking hopen we een invloed te kunnen hebben op de Roma. Ook bij de kids in het center werken we enorm aan hun houding. Het is goed om te geven, maar wij willen zien dat de mensen hun houding verandert. Zoals we dus zeiden de noden zijn niet te overzien en vooral tijdens deze koude maanden is het hartverscheurend. We bidden voor wijsheid, want er zijn nog vele, vele noden.

                                                                             

Gisteren tijdens een bezoekje aan het Roma dorp kreeg ik weer enkele noodkreten te horen. Graag deel ik er eentje mee. Dit jonge gezin bestaande uit papa Iosif, mama Aurica en hun drie kinderen Nicolas (3 jaar), Isa (1,5 jaar) en kleine pasgeboren twee weekjes oude baby Rodica, woont in het Roma dorp van Geoagiu. Zoals de foto's overduidelijk spreken heeft dit gezin het best zwaar. Het ene kind na het andere en heel slechte leefomstandigheden. Waarom doe je dat dan denken velen? Wel, als niemand je echt bijbracht hoe in het volwassen leven te staan, laat staan leerde hoe een goeie ouder te zijn, dan is dat verre van zelfsprekend. Wat ik wel zag bij dit gezin, was echte en oprechte liefde voor hun kindjes. Een hulpkreet voor poedermelk voor de kleine baby Rodica, een deftige buiten deur om het huis af te sluiten en een goeie kachel. Mijn hart was zeer bewogen en ik hoop dat ze nodige hulp zullen kunnen krijgen.Een nieuwe kachel kost ongeveer een 1000 lei ofwel een 220€Een nieuwe voordeur ongeveer een 1400 lei ofwel een 300€Wilt u meehelpen aan hun huisje of voor poedermelk, geef ons een seintje en dan spreken we prive verder af. Van harte bedankt alvast. Statistieken weergeven495 BerichtbereikAlle reacties:38Dinah Madge, Marijke Deduytsche en 36 anderen

                                                                             

De afgelopen weken waren weer ontzettend druk, maar tegelijkertijd hadden we weer zoveel om van te genieten en om dankbaar op terug te kijken.Het center dat dagelijks open is, is gewoonweg de Max! We zien het budget voor de lonen met mondjesmaat stijgen. We hebben al 650€ aan vaste sponsoring voor de lonen. Er is maandelijks wel 2500€ nodig, dus we weten nog steeds waarvoor bidden https://www.pelunca.be/PSS Maar God weet het en blijkbaar dankzij verschillende eenmalige donaties lijken we er toch elke maand te komen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat we ons daarin moeten berusten. Gewoon vertrouwen dus!We hadden Aria (uit Amerika) opnieuw voor vier weken op bezoek. Zij is een heel goede vriendin, maar ook steeds een grote hulp in de werking.Ook hadden we Garry (Carpathian Aid Schotland) een week op bezoek. Het was zijn doel om Pe lunca eens van dichtbij te ervaren en natuurlijk om extra tijd te investeren in de jeugd. Ook hij blijft Pe lunca helpen in het opvolgen van de jongeren.Tijdens een bezoek in het Roma dorp ging Jessica kijken bij enkele gezinnen hoe het nu met hen gaat. Vooral naar de winter toe zijn de noden extreem hoog. Het is zo moeilijk en hartverscheurend. Maar we kijken tegelijkertijd positief naar de toekomst en hoe we een gezin kunnen helpen. Op de Pe lunca Family Files pagina op de website zijn weer wat nieuwe gezinnen te vinden. Wilt u graag helpen? Neem dan gerust een kijkje: https://www.pelunca.be/PFFDeze twee extra mensen was dan ook ideaal met de start van een tweede reeks kinderen in het center. We zitten nu aan de 19 kids, maar ik kan je garanderen dat we zweten hoor. Kids zonder grenzen en regels, doen wat ze willen, wanneer ze maar willen… Haha, lekker uitdagend dus, maar ook zalig om de kleine veranderingen op te merken!Jessica en ik namen deel aan een tweedaagse conferentie die zeker de moeite was. En nu is het volle bak voorbereiden op kerst. Kerstkaarten worden gemaakt met de kinderen, adressen checken, voorbereiden met de kinderen op de komst van Amen-Trust, …Ook blijven we onze focus houden op de jeugd en hoe we hen verder kunnen begeleiden naar hun volwassen leven toe. Maar meer dan dat, hoe we hen kunnen begeleiden naar een levende relatie met onze Heer, Koning, en Vriend. De jongeren kunnen mee met ons naar de kerk op zondag en één of twee keer in de maand nemen we ze mee naar de jeugd in onze kerk in Deva.Toch is balans vinden in alles heel moeilijk!!! Er is zo veel werk en we mogen natuurlijk onze eigen kinderen niet vergeten. Maar we hebben de meest fantastische kids ooit. Met een mooi en dankbaar hart! We voelen ons zeer gezegd