Vanmorgen nog wat herstellingswerken in de gastenkamer en daarna kon het schilderen beginnen. Leuk leuk leuk! In de namiddag hadden we een programma met de kids in Romos. Enthousiaste groep. Genieten!!!! Daarna namen we de groep +12 jaar mee naar Vaidei. We willen het wat serieuzer aanpakken met deze gastjes. Tijs bereidde het verloop en de vraagjes netjes voor. We kijken terug op een gezellige tijd met hen. Bidt dat hun harten meer en meer mogen opengaan. We hebben een fijne bende hier. Als afsluit stopte ik nog bij een gezinnetje in Romos. Vorige week ging ik samen met Annelies op baby bezoek. De ouders hebben het niet gemakkelijk. Geen melk voor de baby, zelf heel weinig te eten, … We beloofden het gezin hen zo goed mogelijk te helpen en bij te staan met raad en daad. Ook hun huisje heeft nood aan wat opknap werk, want het begint open te barsten. We konden hun melk geven dankzij de hulp van onze melksponser!!! Van harte bedankt om ons te helpen de armsten hier te helpen.

                                                                              

Nog een paar weekjes en dan staat het Belgian Mission Team weer voor de deur. Kamers aanpakken dus en pergola herstellen. Onze vrijwilligster Cristina geniet ten volle van het schilderen. Oogbescherming?? Das zeker!

                                                                    

Zo, Tijs ging deze morgen langs in de gemeente en had een goede babbel. De projectleider was ook meegekomen. Kort samengevat ‘mensen spreken mensen’, en dit was gelukkig het geval. Geen probleem dus, wel waren ze duidelijk dat het niet meer al te lang mag aanslepen. Deze morgen was Samuel weer aanwezig om verder te werken aan de slaapzaal. We zullen blij zijn dat ook deze in orde zal zijn en dat de mensen opnieuw een aangenaam verblijf zullen mogen hebben.

                                                                  

Vanmorgen gingen we naar het center om alweer een leuke lading in ontvangst te nemen van Jan en Gerry. Ze hadden een mega leuk glijbaantje en keukentje mee voor de kids in het center! Super toch!!! Dank u wel. Intussen heeft de elektricien Florin zo goed als alle elektriciteit vernieuwd. Weer een stapje verder! Wel zit er serieuze druk op de ketel. Vanuit de gemeente pushen ze enorm om alles af te ronden. De opbouw was eerst geen probleem, maar nu dreigen ze met een boete omdat de beneden te lang aansleept. Deze moest al lang afgewerkt zijn. Maar wat kan je doen als er geen budgetten zijn hè. Morgenochtend gaan we samen met de projectleider dus langs de gemeente. Hopelijk begrijpen we daar elkaar, zodat er geen extra onkosten komen. We zitten aan de allerlaatste duw, maar blijkbaar wel de interessantste. Bid aub mee met ons voor de nodige budgetten zodat het center eindelijk weer open kan. We hadden ook weer ons kinderprogramma met de Roma kindjes in Romos. Ik denk dat we er allemaal van genoten hebben. Blije snoetjes...

                                                                  

Voila, bij de brandweer is alles ingediend. Nu wachten op hun respons. Maar ze wisten ons te vertellen dat we nog een weg te gaan hebben vooraleer alles zal afgerond zijn. Maar opnieuw een start is gemaakt. Bij de bureau van gezondheid zeiden ze dat we pas mogen gaan als het center effectief open is. Dus ja, eenmaal de werken in het center gedaan zijn gaan we ook daar opnieuw ons dossier binnen doen. Stap voor stap. Maar we gaan vooruit! En intussen is onze president terug bezig aan de volgende nieuwsbrief. Komt er dus binnenkort aan Dinah voorzag enkele leuke les programma’s voor komende weken. Deze werken we vandaag volledig uit, zodat we maandag met de Roma kindjes uit Romos terug een programma kunnen hebben. Joepieeee!!!

                                                              

Allé hup, alle dossiers mee en nu gaan indienen. Succes meneer de president  

                                                           

Gebeden worden verhoort! Nu hopen dat de dossiers volledig en goed bevonden zullen worden. We hebben zo veel geluk met onze project leider. Want dit werk is zeker niet wat hij moet doen, maar hij helpt ons wel! We geloven echt dat God hem in ons leven bracht. Sedert hij ons een drie tal jaar geleden begon te helpen begon alles te rollen. We zijn dankbaar voor zijn warm en behulpzame hart. 

                                                           

Bid aub voor ons. Alweer een reeks papieren die moeten ingediend worden. Maar welke zijn de juiste in al deze bundels. Bidt dat we iemand vinden die ons wil helpen het in orde brengen, want dit is allemaal Chinees voor ons hoor. 

                                                           

Terwijl ik onze online voorstelling voorbereid voor vanavond, geniet ik van mijn gezelschap rondom me. En onze Dinah weer aan het werk met de nooit geziene werkjes. Hoeveel potloden zou ze gescherpt hebben? Gelukkig krijgt ze wat hulp van enkele kinderhandjes hier in huis.

                                                           

Gisteren boekhouding binnen gebracht bij de boekhouder met ons lijstje in de hand. Hoe werkt dat mensen aannemen? Wat zijn Pe lunca’s verplichtingen? Hoe salarissen uitbetalen? Pfff wat bangelijk allemaal. Vandaag eerst loon uitbetaald Dankzij de donatie van Carpatian Aid (Gary Torbet) vorige zomer is dit mogelijk. Nog twee maanden te gaan en bidden dat meer binnen komt om de lonen te kunnen hebben voor de mensen die we in dienst moeten nemen in het center. De teller staat intussen op 105€ Tijs is intussen ook weer begonnen aan de volgende nieuwsbrief! Succes meneer de president van Pe lunca.

                                                           

Terwijl Samuel vandaag begon aan de stapelbedden, gingen Jessica, Dinah, Annelies en ik (Tijs) naar Orăştie om wat sociale enquetes te maken met die mensen waar we tot nu nooit eerder kwamen. Toen we aankwamen op de eerste plaats stonden we even versteld van wat we zagen. Het heeft hier de laatste dagen flink geregend en de arme Roma daar hebben het alleszins geweten. Sommige huisjes stonden tot buikhoogte onder water. Wat een ramp voor die mensen. Het zijn Roma die nochtans echt voor de vooruit zijn, ze doen wat ze kunnen. Ze werken al wat ze kunnen, kinderen gaan naar school. Al is het allemaal verre van evident als je ziet hoe ze moeten ploeteren. Wat natuurlijk ook heel jammer is, is dat ze staan op grond van de gemeente en dus niks van eigendomspapieren hebben. Dit was een oplossing nadat ze weg moesten uit hun sociale woning. De burgemeester laat hen voorlopig daar nog wonen, maar uiteindelijk wat voor zin heeft het. Al hun meubeltjes, eten, deuren, … allemaal kapot. Voor hen terug beginnen van nul, en wat als het dan weer zo regent? De burgemeester zei dat hij ging zien wat hij kan doen. Eventueel kijkt hij om heel wat aarde aan te voeren zodat de rivier niet meer uit z’n oevers kan treden. Maar de vraag is dan of dit al dan niet zal gebeuren. En zo ja, wanneer? We voelden ons allemaal even machteloos, stonden erbij en keken ernaar. Wel, was het enorm hartverwarmend te zien hoe ze vasthouden aan de Here Die vandaag zo duidelijk De onuitputtelijke Bron van kracht is. Zolang we zelf maar kiezen om ons aan Hem vast te ‘blijven’ klampen. Een grote les voor velen! Bidt aub mee met ons voor deze mensen, dat er toch op de één of andere manier een oplossing, of toch wat verlichting mag komen.

                                                              

Met dank aan onze teams van vorig jaar kunnen we één van onze gasten kamers nog wat verbeteren. Een gepuzzel van slaapbanken, een stapelbed, dat bijna uit elkaar valt na 9 jaar in Pe lunca, en enkele aparte bedden zullen vervangen worden door stapelbedden. Dit zal de jongenskamer meer slaapplaatsen bieden en tegelijkertijd netter maken en ademruimte geven. Vandaag de kamer volledig vrijgemaakt en het hout gaan kopen met Meneer-Samuel-De-Bedden-Bouwer. Dus… nog even werk en laat de groepen maar komen. Er staan al wat groepen gepland voor komende maanden van kinderwerk tot evangelisatie en we zien het helemaal zitten!

                                                           

Dank u AMEN Trust, alweer een duwtje vooruit. De electrian is hard aan het werken. Bidt mee dan hij kan blijven voortdoen en ook verwarming kan geplaatst worden.

                                                           

Gelukkig gaat het in Pe lunca niet alleen om het center. Momenteel is het inderdaad onze hoofd focus! Maar we geloven echt in de meerwaarde van het center dat zal helpen met de verandering voor de komende generatie en ook omdat de Roma zo steeds een plaats zullen hebben waar ze terecht kunnen. Maandag hebben we een afspraak met de sociale werkster, benieuwd naar de volgende stappen. Daarnaast proberen we natuurlijk nog te helpen waar we kunnen in Geogiu. Een gezin dat steeds hun best doet, gaat momenteel door een moeilijk periode en kreeg daarom een duwtje in de rug nadat we hen een mooi voedselpakket gaven. Olga pinkte een traantje weg in de auto en wist niet hoe haar dankbaarheid uiten. Ook enkele andere gezinnen werden geholpen met medicijnen. In Romos dan konden we enkele gezinnen helpen. Oma Lucretia die zorgt voor haar kleinzoontje Antonio had dringend nood aan een nieuwe kachel, daarnaast konden we twee mama’s helpen met een buggy en ook het gezin van Danuț kon echt wat hulp gebruiken. Zijn vrouwtje Denisa is pas bevallen van de kleine Gabriela. Vorige week nog brachten we hem naar Deva, want hij had geen financiën om daar te geraken. Denisa werd overgebracht omdat van het lokale ziekenhuis naar Deva daar er wat complicaties waren. Denisa is nu eindelijk thuis, maar het gezinnetje staat er echt niet goed voor. Ze wonen in een klein, triestig huisje. Best schrijnend. We konden helpen met wat pampers, verzorgingsproducten en kledij voor de kleine meid. En na mijn bezoek aan hen zag ik dat er weinig is om voor het meisje te zorgen. Komende week willen we nog een badje brengen, slaapmand… enz. Zo zullen ze toch wat vooruit geholpen worden. Maar daar zullen we het zeker niet bij laten. Persoonlijke opvolging en begeleiding zal ook voor hen zeker niet mis zijn.Tijs en Samuel brachten een bezoek aan een Roma vriend (Alin) die met zijn gezin in een leegstaand pand woont in de omgeving van het station. Redelijk afgelegen, maar ze hebben er toch een paar degelijkere kamers. Al heeft het gezin ook echt amper iets. We hadden er een goede babbel en reden wat rond met de 4x4 door de modderige dreefjes om de omgeving wat te verkennen. Er waren namelijk nog wat huisjes hier en daar. We ontmoetten nog een paar Roma die het amper konden geloven dat er überhaupt eens iemand geïnteresseerd was in hen. Zo verbaasd dat we de moeite deden tot bij hen te rijden en dan nog met de bedoeling om, hopelijk ook voor hen, van betekenis te kunnen zijn. Opnieuw schrijnende verhalen en situaties. Wat een ellende toch! Ook bij de barakken in Orăştie ploeterden we voor het eerst de heuvel op. En ook daar vonden we een twaalftal huisjes. Zelfde scenario! Behalve dat de Roma daar nog ‘zigeuners’ spreken en in originele klederdracht lopen. Dus werk aan de winkel. 

                                                             

Zo, alles van beneden in het center naar boven verhuist. Yes yes we did it Nu hopen dat de financiën binnen komen hè. Marius, de aannemer was vandaag alweer begonnen met werken, maar we moesten hem jammer genoeg zeggen dat de werken even zullen moeten wachten tot er budgetten zijn. Heel jammer natuurlijk. Want de kids staan te popelen tot we weer open kunnen.

                                                           

Van de laptop naar fysiek werk! Zien dat we sterk blijven hè! De grote zaal in het center is alweer voor het grootste deel vrij gemaakt, keuken ook bijna. Morgen doen we verder! Hup hup team Dinah, Cristina, Samuel, Elise, Emily en Jessica.

                                                           

Voel me precies weer een student. Mij verdiepen in regels, contractsoorten, verplichtingen… voor het dagcenter.  Pfff Vandaag gelukkig pauze om onze lieve Dinah op te pikken van de luchthaven. Welcome back dear Dinah!